Duiken & Ban Wat Chan

We hebben net een weekje vakantie gehad voordat we naar het noorden zijn vertrokken, en het was zo super gaaf! We zijn de hele week op Koh Tao geweest, een eilandje in de golf van Thailand en daar hebben we duiklessen genomen! We hadden een hotelkamertje midden op het strand, en eigenlijk ook gewoon op de doorgang voor de duikschool en de boten vertrokken vanaf daar dus het was perfect! Achter ons was de uitgaansstraat met allemaal leuke barretjes waar ‘s avonds iedereen samenkomt voor een drankje na het duiken. Het eilandje is heel erg klein en het staat bekend als het ‘duikwalhalla’ van Thailand, dus eigenlijk praktisch alles is ingericht op duiken. Ontzettend veel duikscholen en duikwinkels en iedereen duikt er bijna. Iedereen schijnt elkaar ook te kennen en er hangt een super relaxte sfeer, ik voelde me er gelijk thuis!

Zondag was ik al vroeg aangekomen met de nachtbus en ochtend boot, en Evita en Sofie zouden pas ’s avonds aankomen aangezien zij eerst nog naar koh phi phi zijn geweest. Die dag heb ik dan ook lekker rustig aan gedaan en echt op een prachtig strand gelegen met een heel mooi uitzicht punt. Die avond zijn we naar een bar gegaan en daar hebben we onze duikinstructeur ontmoet en het programma doorgenomen. Het was gelijk al super gezellig, hebben nog meer mensen leren kennen en zijn nog een paar andere bars in geweest. Natuurlijk niet te laat gemaakt want we moesten wel fit zijn voor onze eerste duikles!

We begonnen eerst met theorie op maandag ochtend, eigenlijk een opsomming van alle gevaren en waaraan je dood kon gaan, perfect om mee te beginnen.. Maar gelukkig ook alle manieren om dit te voorkomen. Hierna gingen we in het zwembad wat basic skills oefenen. Het was echt wennen om die fles op mijn rug te dragen, super zwaar buiten het water maar gelukkig voel je er in het water niks van. Ook het ademen door het apparaat was makkelijker dan verwacht en ging eigenlijk heel erg goed allemaal!

Op dinsdag maakten we de eerste twee duiken in zee. Met al onze spullen gingen we eerst met een mini bootje vanaf het strand naar een grotere boot. Deze boot was echt helemaal ingericht als duikboot, met allemaal plekken voor de flessen, een locatie om deze te vullen en alles. Deze voer naar verschillende duiklocaties rondom het eiland. Tijdens het duiken moesten we ook nog een paar skills oefenen zoals het masker afdoen en weer opdoen, de ademstukken uit doen en omwisselen, een ademstuk aan iemand anders geven, kijken hoe je met de computers alles moest checken. Er komt echt zo veel theorie bij kijken, alle computers dienen constant in de gaten gehouden te worden, vooral bij dieper duiken is het heel belangrijk dat bepaalde waarden niet te hoog worden, dat je niet te snel stijgt, niet te snel zakt, en natuurlijk dat je nog genoeg lucht over hebt. Ik had ook niet verwacht dat het zo belangrijk was om precies te weten hoe diep je zat, en er dan zoveel bij komt kijken met de druk verschillen en de hoeveelheid zuurstof en stikstof wat er dan in je lichaam terecht komt. Wel heel tof om dit allemaal te leren!

Het was ook heel erg mooi onder water, allemaal gekleurd koraal, veel verschillende vissen, gekleurde vissen, gekke vissen, enge vissen (de triggerfish, als je te dicht bij komt ben je in zijn territorium en komt hij je aanvallen met hele sterke tanden, ik was echt als de dood voor dat beest), grote en kleine vissen, zeekomkommers (heel veel verschillende), kogelvissen, hele grote barracudas, pijlstaart roggen en nog veel meer. Eigenlijk heb je helemaal niet door op wat voor diepte je zit met duiken, behalve op de computer natuurlijk, maar verder merk je het aan niks.

De volgende dag moesten we met de ochtend boot mee voor nog twee duiken, wat betekende dat we al om kwart voor 6 paraat moesten staan om onze duikspullen te verzamelen! Maar, ook dat we al om half 11 klaar waren, helemaal klaar met onze course al! Na 4 duiken in totaal en ons examen te hebben gehaald!! Dit diploma heet ‘open water’, wat betekend dat we tot 20 meter zelf mogen duiken (met een buddy natuurlijk). Die middag hebben we gelunched met onze instructeur en later heeft hij ons het eiland laten zien, met de scooter zijn we naar een super mooi strand gegaan en naar een uitzicht punt. S’ avonds waren we bij zijn huis uitgenodigd en hebben we met veel mensen gezellig gezeten en daarna naar een bar gegaan.

Ik vond het heel jammer dat het al klaar was, had niet verwacht dat het zo snel zou gaan en ik vond het ook zo ontzettend leuk! Aangezien ik pas vrijdag middag weg zou gaan heb ik heel spontaan besloten om advanced er nog achter aan te doen, deze zou maar anderhalve dag duren waarop ik nog 5 duiken zou maken, tot 30 meter diepte! Evita twijfelde heel erg of ze het ook zou doen, en Sofie wou sowieso niet. Uiteindelijk ben ik alleen doorgegaan, heel luxe, echt gewoon privé les gekregen voor hetzelfde geld! Bij de meeste duikscholen zit je namelijk met 5 tot 8 in een groep.

Eerst kreeg ik nog meer theorie, van het technische gedeelte ook, omdat je op nog meer dingen moet letten als je dieper gaat, vooral op de no-decompression limit. Als je dat limiet overschrijd qua tijd, moet je bepaalde stops maken als je naar boven gaat die echt uren duren omdat je anders last krijgt van decompression sickness. De stikstof die te snel uit je lichaam wil of zich verplaatst door je lichaam. Hoe dieper je bent hoe minder minuten je hebt en als je dan weer een paar meter naar boven gaat krijg je er weer tijd bij. Ook houd de computer de tijd bij van je vorige duiken en zo maakt deze een berekening. Tot en met 40 meter is het recreatie duiken en daarna wordt het technisch duiken, dan moet je rekening houden met andere combinaties van stikstof en zuurstof in je fles en de decompression stops en dat je niet verstikt wordt door je zuurstof concentratie. Lastige uitleg allemaal, klopt volgens mij ook niet helemaal wat ik zeg maar daar kwam het een beetje op neer. Vond het wel allemaal echt super interessant om te leren, had echt niet verwacht dat er zo veel bij kwam kijken!

Met mijn eerste duik moest ik op navigatie zwemmen, met een kompas. Hierbij moest ik ook uitrekenen en meten hoeveel en hoever ik welke kant op moest en richtingen aangeven om een rondje te zwemmen en weer terug bij de boot uit te komen. Dit ging natuurlijk helemaal fout omdat ik vergeten was hoe je het kompas moest draaien. Wonder boven wonder heb ik hem wel gehaald, of hij had medelijden en heeft het alsnog voor me afgetekend, dat kan ook. De tweede duik ging dieper in op de buoyancy, of wel het drijfvermogen, om stil te hangen op een plek en als je inademt naar boven gaat en uitademt naar beneden. Dit is een van de belangrijkste skills maar echt lastig om stil te hangen in het water! Dit was ook echt super leuk om te doen want er was een soort van spel parcours uitgezet. Met ringen waar je door heen moest en bepaalde hoge en lage balken waar je overheen moest zweven door alleen in en uit te ademen en zo naar boven en naar beneden te gaan. Toen het donker werd hadden we nog een nachtduik gemaakt, met zaklampen. Dit vond ik niet heel chill, natuurlijk zagen we al vrij weinig in het donker, maar wat we zagen was totaal niet interessant, we waren niet bij een stuk koraal maar boven heel veel zand en er was geen vis te zien! Maar deze kan ik nu wel afstrepen en nu mag ik UV nacht duiken gaan doen, als je met een UV lamp en een schermpje voor je duikbril over het koraal gaat gaat alles oplichten! Ben heel benieuwd en wil dit super graag doen binnenkort!

Vrijdag ochtend moest ik weer om 6 uur paraat staan voor mijn laatste twee duiken, deze gingen diep, voor de 30 meter! Rond die diepte gebeurt er ook iets door de stoffen in je lichaam waarop je een soort van dronken gevoel kan krijgen onder water, hier was ik echt heel benieuwd naar maar dit gebeurde helaas nog niet bij mij. Ook gingen we naar een wrak duiken wat op die diepte lag! Super vet om er door heen te zwemmen en de kamertjes te zien! Ook hier waren allemaal hele leuke vissen die er binnen woonden. Alleen op deze diepte gaf de computer ineens aan dat we maar 3 minuten mochten blijven dus moesten we een beetje heen en weer zwemmen om niet buiten dat limiet te blijven. Ook de lucht ging veel sneller op door de druk dus konden we ongeveer maar een half uurtje duiken op deze diepte. We waren dan ook om 9 uur al klaar! Het zonnetje scheen en we hebben nog even op de boot gechilld. Mijn boot terug zou pas om kwart voor 3 gaan dus nadat alles was afgetekend en ik mijn certificaat binnen had zijn we naar een zwembad geweest en heeft hij me naar de boot gebracht.

Duiken is zo super leuk en zo verslavend!! Had het niet verwacht dat ik het zo gaaf zou vinden en kan nu ook gewoon echt niet wachten om weer ergens te duiken!

Het was gewoon perfect, de perfecte combinatie van sportief duiken, ’s avonds lekker chillen, heerlijk eten en relaxen op het strand, drankjes doen, het eiland verkennen enleuke mensen om me heen. Tussendoor ook nog even de tijd nemen om de theory door te nemen van de duiklessen en de quizzes en examens te maken, want dit was ook nodig om de brevetten te halen. De duikinstructeur was ook echt heel erg leuk! We hadden met zijn 3en les van hem, en het was heel gezellig! Ook na de lessen ging hij niet gewoon naar huis maar bleef met ons chillen, ontbijten, savonds drankjes bij hem thuis en daarna naar de bar, en hij heeft ons met de scooter meegenomen om nog meer dingen van het eiland te laten zien. Volgens mij had hij sowieso niet echt heel veel beters te doen, maar het was echt heel gezellig, als vrienden gewoon eigenlijk, in plaats van een leraar. Wij waren met zijn 3en aan het duiken, maar er waren nog veel meer klasgenoten op het eiland. Hiermee hebben we tussen door ook heel vaak gezellig gegeten en samen gezeten, iedereen deed gewoon lekker zijn ding en tussendoor heel gezellig met zijn allen, heel erg top!

Die zondag avond hebben we Bangkok achter ons gelaten en zijn met de nachttrein naar Chiang Mai gegaan. Het was echt heel erg gek om uit te checken van de locatie waar ik toch gewoon 4 maanden heerlijk heb gewoond, gek om hier dan eigenlijk gewoon helemaal niet meer terug te komen.

In Chaing Mai zijn we 2 dagen gebleven, in een heel gezellig guest house met de klas. Er stond niet veel op het programma dus hebben we vooral lekker bij het zwembad gechilld en ook nog geziplined. Eigenlijk waren het echt perfecte tussendoor dagen, even opladen en klaarmaken voor de community.

De community waar we nu wonen is echt een ervaring opzich! Het was een lange reis helemaal vol met haarspeldbochten vanaf Chaing Mai richting Pai, heel erg noordelijk en vlakbij de grens van Myanmar. Het is een dorpje waar tussen de 600 en 700 mensen wonen, het heet Ban Wat Chan. Het is zo bijzonder hoe anders het hier van centraal en zuid Thailand is! Bijna geen palmbomen of regenwoud, maar het lijkt echt een beetje Europees bijna! Er zijn allemaal naaldbomen en het is er gelijk een stuk kouder, rond de 20-25 graden maar! Aan de ene kant wel lekker met de kleding die we aanmoeten dat het niet zo zweten is, maar ik heb het oprecht gewoon best koud! Ook regent het hier tot nu toe echt heel erg veel, voor de bevolking heel goed want blijkbaar waren ze al een paar weken aan het wachten op de regen zodat ze rijst konden planten, maar voor ons niet heel chill haha! Maar ze zijn blij met ons dat we regen hebben meegenomen, het begon letterlijk op de dag waarop we aankwamen.

Het dorpje dat we zitten wordt bevolkt met Karen mensen, een bepaalde stam die hier veel leeft in het Noorden. Echt super leuke en hele lieve open mensen, enige nadeel, ze spreken geen Thai maar hun eigen taal.. Hebben we net met al onze kracht en moeite een beetje geprobeerd Thais te leren, spreken ze hier weer echt compleet wat anders, het lijkt er niet eens op en de uitspraak is zo lastig! Bijvoorbeeld, in Thais is dankjewel ‘ KopKhunKah’ ,, in deze taal is het ‘Tableuhhh’ , dit klinkt ook zo gek om te zeggen, de laatste lettergreep moet je soort van inslikken en uitkotsen, moeilijk te beschrijven maar ik kan het alleen uitspreken door er een heel gek hoofd bij te trekken.

De communicatie gaat dan daardoor ook echt heel erg lastig en dat is best moeilijk en een beetje ongemakkelijk. We wonen in tweetallen bij de mensen in huis, maar we kunnen niet communiceren met de host. Ze is echt een hele lieve vrouw maar we weten gewoon niet wat ze nu precies wil en verwacht van ons. Soms, zoals nu bijvoorbeeld gaat ze er gewoon spontaan van door en wij weten niet waarheen of wat wij dan moeten doen. Ook als we bijvoorbeeld zien als ze aan het koken is, en we willen helpen snapt ze het niet dus staan we er een beetje awkward bij. Ze heeft twee kinderen, het meisje is 13 jaar en spreekt een heel klein beetje engels, wel beter dan haar moeder eigenlijk! De zus van onze host woont naast ons en zij heeft een baby waar onze host op past. Zij werkt op de school en haar engels is best goed, de eerste avond hebben we een beetje met haar gepraat.

Het huis waarin ze woont en wij nu ook wonen is heel groot, maar voor onze begrippen heel gek ingericht. Eigenlijk is er gewoon niks. Het is een houten huis maar de woonkamer is heel groot en open maar er staat niks in! Er staat wel een tv maar helemaal geen meubels, alleen een tv in een grote open ruimte. Er naast staat een bed en een baby bedje, maar volgens mij slaapt hier niemand. Dan is er een keuken naast, met een gaspit en een soort vuur plaats op de grond waar potten op staan te pruttelen. En dan mogen we binnen niet roken omdat deh huizen van hout zijn, een vuurtje stoken kan blijkbaar prima haha! De badkamer bestaat uit een sta wc en een paar random kraantjes die boven bakken staan, en waarvan we er maar een paar mogen gebruiken. We moeten ook water uit een bak in de wc scheppen om door te spoelen. Wij hebben ook geen werkende douchekop dus het wassen gaat via een grote bak die gevuld is met water wat we er uit moeten scheppen en over ons heen moeten gooien. Het water is sowieso overal ijskoud. Er is ook geen wastafel dus als we tandenpoetsen spugen we het uit boven de wc, geen idee of dit de bedoeling is maar met de lay-out van de badkamer leek dit ons de meest logische plek. Om het huis heen is allemaal gras en er scharrelen kippetjes, honden en katten. En varkens die heel hard schreeuwen. Als eten hebben we hier 3 x rijst. Ook sochtends vroeg om 7 uur. Best heftig en wel even wennen. We kregen rijst met kleine harde gebakken visjes, en een goedje wat op kots leek maar opzich best lekker was. Wel echt een hele leuke en toffe ervaring allemaal! Er is gelukkig wel telefoon verbinding dus internet op onze telefoon werkt. Op een of andere reden past het toch niet als je de locale bevolking hier ziet met altijd hun traditionele kleding aan in het primitieve leven en dan wel luxe telefoons hebben, moet nu wel natuurlijk maar het lijkt alsof het niet past ofzo.

De eerste week zijn we nog echt ‘toeristen’ in dit dorp. We moeten kijken wat voor activiteiten ze aan toeristen aanbieden. Na deze week zijn we 4 dagen in Pai en daarna gaan we weer terug naar dit dorpje. In die week moeten we een onderzoek uitvoeren en met verbeteringen komen of extra ideeen om ze te helpen het toerisme verder uit te breiden. Tot nu toe waren er eigenlijk alleen maar Thaise toeristen hier.

Het dorpje is heel uitgespreid met allemaal heuvels en de wegen zijn allemaal zand, vol gaten en mega hobbelig. Een heel avontuur want als we ergens heen gaan zitten we achterin een pick up truck en tot nu toe regende het heel erg hard elke keer dus alles werd heerlijk modderig. Ook hebben we geleerd hoe ze kleding maken, verven en waar ze de kleurstoffen vandaan haalden (bomen!). En we zijn in een sauna geweest, nouja, sauna, het was eigenlijk een enorme mand waar we in moesten zitten en waar alleen ons hoofd uitstak. Onder in die mand hadden ze een vuur staan met een pot met kruiden die ze kookten en er kwam dus allemaal stoom uit. Best lekker maar heel apart haha!